سراج الدین میردامادی خبرنگار رادیو زمانه رادیو فرانسه و کسی که یک تنه تلوزیرون رسا را اداره می کرد و مصاحبه های متعددی با فعالان برجسته سیاسی جنبش سبز از جمله مزروعی،امیرارجمند و ... انجام داده بود و در فرانسه نیز موسسه را تحت عنوان انجمن حقوق بشر ایران ایجاد نموده بود در حال حاضر به ایران بازگشته و حتی در مراسم تحلیف شرکت نمود.

به گزارش علمدار بصیر به نقل از   بولتن نیوز، اما پرسش اینجا است که چرا کسی به بازگشت میردامادی به ایران توجه نکرد و اگر هم توجهی شد در جهت بزرگداشت مقام ایشان بود و روی سر گذاشتندش و حلوا حلوایش کردند. یعنی ما روزنامه نگارهای دیگر هم اگر برویم جزو اپوزسیون بشویم و چند صباحی پشت صندلیهای بی بی سی و صدای آمریکا و رادیو فردا و تلویزیون رسا و رادیوزمانه و ... بنشینیم و مطلب بنویسیم و حرف بزنیم از اینکه اینچنین شد و آنچنان شد، بعد از بازگشت به ایران برایمان فرش قرمز پهن خواهند کرد و در گوشه و کنار مسئولیتی میدهند یا اینکه دست کم از فعالیتهای برونمرزیمان به شکل خشکه هم که شده تقدیر می کنند. پس به نظر می رسد که ما هم باید زودتر بشتابیم تا از قافله انقلاب فروشان و اپوزسیون عقب نمانیم وگر نه در این بل بشو گرانی و دستمزد صدا تا مطلب یه قاز و برو حال ببینیم تا بعدا چی میشه ها، کلاهمان پس معرکه است و باید فردا پس فردا که کم کم قلممان را زمین گذاشتند! و مهر و موم کردند برویم پشت شهرداری پنل ضبط ماشین! بفروشیم تا شاید کاسب شویم.

البته در آن صورت هم فکر نمی کنیم که خیلی موفق باشیم چون احتمالا در اولین روزهای فعالیت در رشته شریف پنل دزدی از خودرو ها و به جرم گشنگی دستگیرمان می کنند و با یک حرکت انقلابی به جرم خبرنگار دزد نما می اندازندمان آنجا که میردامادی ها نی مان را چاق کنند. در واقع زمانه انگاری جوری شده که قرار است جای نیروهای ارزشی که وطن را برای یک لقمه نان بوقلمون نمی فروشند و نیروهای خیلی خیلی عرزشی! عوض شود. تلویزیون رسا جای صدا و سیمای جمهوری اسلامی را می گیرد و رادیو زمانه و صدای آمریکا و بی بی سی و رادیو پس فردا! هم به جای اخبار شبکه بیست و سی، خبرهایمان را برای مردم می خوانند و تفسیر خواهند کرد.

حرکت محیر العقول بازگشت مقتدرانه میردامادی به وطن و بازگشت پر افتخار و شکوهمند ایشان بعد از سالها هجرت، چنان ایرانیان را شگفت زده کرده است که حتی فعالان سیاسی جنبش سبز در پاریس نیز از این اقدام حیرت زده شده اند و تا به حال هیچکدام جرات نکرده اند عکس العملی در مقابل بازگشت میردامادی به ایران از خود نشان دهند چرا که میردامادی خود ترتیب دهنده بسیاری از نشست های سیاسی و حتی خانه روزنامه نگاران در پاریس بوده و در رسانه های مختلف از جمله بی بی سی و صدای آمریکا به عنوان تحلیلگر سیاسی حضور داشته است؛وی همچنین عضو شورای موسوم به شورای هماهنگی راه سبز بوده و حتی در مستند جنجالی بی بی سی در ارتباط با رهبری حضور داشته است.

حال باید از مسئولین محترم باید پرسید که آیا میردامادی مدحی دوم است؟ و آیا اگر ما هم برویم اونور آب و کمی گرد و خاک کنیم قول می دهند بعد از برگشتن پیروزمندانه پستی مقامی مسندی سکه ای چیزی بهمان بدهند تا روزنامه ای راه بیا ندازیم یا اگر باز خاطر ملوکانه مان مکدر شد فرنگی آنتالیایی سواحل کارائیبی جایی برویم و چند وقتی خوش بگذرانیم تا خستگی عبادت از تنمان خارج شود؟

به هر حال برای آشنایی بیشتر با فعالیت ها و فتوحات سراجدین جان میردامادی سری به رادیو زمانه و رادیو فرانسه بزنید و یا این زیر را نظاره کنید:

روزنامه زیر زمینی راه دیگر شنبه 5 اسفند 91

دولت ایران، خواهان تسلیم روزنامه‌نگاران در برابر قدرت است

‹‹پاریس روز پنجشنبه، سوم اسفندماه، شاهد نشستی مطبوعاتی با موضوع روزنامه نگاران ایرانیِ در بند بود. این نشست با حضور برخی روزنامه‌نگاران ایرانی مقیم فرانسه و به همراهی گروهی از خبرنگاران و فعالان رسانه ای این کشور، در مرکز پذیرش رسانه‌های خارجی فرانسه (CAPE) واقع در گراند پاله در خیابان شانزه لیزه پاریس برگزار شد.

این نشست مطبوعاتی در اعتراض به موج جدید بازداشت و سرکوب روزنامه نگاران و وضعیت فشار بر رسانه ها در ایران با مدیریت سراج الدین میردامادی، از فعالان سابق دانشجویی و روزنامه نگار مقیم پاریس آغاز و با حضور و نظر الیویه دالاژ، نایب رییس فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (آی.اف.جی)؛ لوسی موریون، مدیر پژوهش سازمان گزارشگران بدون مرز؛ سارا دانیل، مسئول سرویس بین‌الملل هفته نامه فرانسوی نوول ابزرواتور؛ و عبدالرضا تاجیک روزنامه‌نگار مقیم فرانسه ادامه یافت. این برنامه با استقبال و پوشش رسانه های بین المللی از جمله رادیو بین المللی فرانسه، خبرگزاری فرانسه، تلویزیون الجزیره و تلویزیون فرانسوی آلمانی آرته و بخشی دیگر از رسانه های اروپایی روبرو شد.

در آغاز این نشست پس از مقدمه سراج الدین میردامادی؛ الیویه دالاژ،‌ نایب رئیس فدراسیون بین‌المللی روزنامه‌نگاران (اف‌آی‌جی)، با معرفی این فدراسیون، ضمن انتقاد و ابراز ناخرسندی از سرکوب روزنامه‌نگاران در ایران، نحوه برخورد نظام جمهوری اسلامی با انجمن صنفی روزنامه‌نگاران در کشور و بازداشت مسئولان انجمن را یادآورى کرد؛ وى همچنین به موج خروج روزنامه‌نگارانی که به کشورهای دیگر به‌ویژه ترکیه پناه برده‌اند، اشاره کرد و درباره فشار روزافزون حکومت بر خانواده های روزنامه نگاران فعال خارج از کشور گفت: "موج تازه اتهامات علیه روزنامه نگاران در ایران در همکاری با رسانه های فارسی زبان خارج از کشور غیر قابل قبول بوده و این در حالیست که اتهام جاسوسی به روزنامه نگاران همواره از سوی جمهوری اسلامی مطرح شده است.”

وی همچنین از تلاش فدراسیون مذکور برای بهبود وضعیت روزنامه نگاران ایرانی پناهجو در ترکیه خبر داد.

در این نشست، همچنین علی مزروعی (رییس انجمن صنفى روزنامه نگاران ایران) علی‌اکبر موسوی خوئینی (پژوهشگر و نماینده مجلس ششم) تقی رحمانی (روزنامه نگار و فعال ملى مذهبى)، نوشابه امیرى و هوشنگ اسدی (از اعضاى شوراى سردبیرى روزآنلاین)، رضا معینی (مسئول بخش ایران در سازمان گزارشگران بدون مرز)، مرتضی کاظمیان (روزنامه نگار و فعال ملى مذهبى) محمد جواد اکبرین (دین پژوه و روزنامه نگار) و پروین بختیارنژاد (پژوهشگر و روزنامه نگار) نیز حضور داشتند.››